36 weken zwanger.. ik geef er nu eindelijk toch maar eens aan toe: het middagslaapje. Wekenlang wordt mij al de vraag gesteld ‘of ik ‘s middags even ga liggen’. Wekenlang is mijn antwoord ‘Nee hoor, het gaat prima!’ Maar nu dan toch even op bed met de stem van Lynn die haar boek ‘De Tweede’ aan mij voorleest.
De Tweede. Het blijkt een dingetje. Voor mijn gevoel ben ik ‘gewoon zwanger’, maar voor anderen ben ik ‘zwanger van De Tweede’. De cliché uitspraken vliegen mij al maanden om de oren ‘oh, je zal zien dat je buik nu veel dikker wordt, dat groeit gewoon veel sneller dan bij de eerste’, ‘jij maakt vast ook geen foto’s van je zwangere buik, dat doe je alleen bij de eerste’, ‘je verlof wordt heel anders nu je er nog één hebt lopen hoor’.
Een tweede zwangerschap
Je zou bijna denken dat je er zo’n tweede kindje ‘gewoon even bij doet’. Nou ik niet! Natuurlijk is de voorbereiding wel anders dan bij ons eerste kindje. De kinderwagen hoeft niet meer uitgezocht te worden (al moet er wel even een doekje overheen, na jaren stofhappen op zolder), de informatiebijeenkomst van de verloskundige slaan we deze keer over en de ademhalingsoefeningen schud ik deze keer zo uit mijn mouw zonder enige oefening. Maar toch beleef ik deze zwangerschap meer bewust dan de vorige. Ik praat meer tegen de baby, maak meer contact met haar door mijn handen vaker op mijn buik te leggen, bekijk mijn babybuik vaker als ik langs spiegels of winkelruiten wandel en geniet meer van de schopjes die ik voel. Mijn dochter is mede verantwoordelijk voor dit alles. Zij is zó met de komst van haar zusje bezig. En door haar ben ik er ook weer meer mee bezig.
Persoonlijkheid en geboortevolgorde
Terug naar het boek.. De Tweede. Eindelijk een boek waarin de boventoon positief is. Geen ‘nou, geniet er nog maar van zolang ze in je buik zit, straks kom je tijd tekort’ of ‘bereid je maar wel voor op een jaloerse oudste dochter straks hoor’. Nee, de clichés en vooroordelen worden met een nieuwsgierige blik van de schrijfster onderzocht en met onderzoeken onderbouwd. Ze ontdekt dat het vaak onze houding ten opzichte van een tweede of eerste kindje is die maakt dat er verschillen waarneembaar zijn:
- Jouw oudste heeft een betere woordenschat? Komt dit misschien door het dagelijks voorlezen voor het slapen gaan? En doe jij dit ook zo consequent bij je tweede kindje?
- Jouw oudste is serieuzer en heeft een groter verantwoordelijkheidsgevoel? Komt dit misschien doordat je haar vaker aanspreekt op haar rol van grote zus?
Vaak wordt gedacht dat er een verband is tussen persoonlijkheid en geboortevolgorde, maar dit verband heeft Lynn in haar boek niet kunnen aantonen. Zij geeft aan dat het verschil in persoonlijkheid tussen De Eerste en De Tweede eerder lijkt te komen door de rollen die wij als ouders en (mede-)opvoeders opleggen.
Potentiële leider versus ondeugende puber
En hier is dan ook meteen het bruggetje te maken naar het onderwijs. Want ben jij je er van bewust op welke rol jij 'die ene' leerling aanspreekt? En welke verwachtingen je van hem of haar hebt? Denk eens aan die ondeugende puber van groep 8. Je kent hem wel, altijd nét iets te snel met antwoorden, op de voorgrond aanwezig, altijd omringd met anderen die preciés datgene doen wat hij bedacht heeft. Hoe spreek je hem aan? Wat zijn jouw verwachtingen van hem? Gevalletje 'dat wordt wat als hij straks op het VO zit' of zie je in hem een potentiële positieve leider en ga jij je inzetten om ervoor te zorgen dat hij jouw sidekick wordt en op die manier jouw ideeën overbrengt op de anderen? Zijn bereik is immers groot.
Onze verwachtingen beïnvloeden onze waarnemingen
‘Onze verwachtingen beïnvloeden onze waarnemingen’, concludeert Lynn en daar geloof ik ook in. Als ik verwacht dat onze dochter zich straks transformeert naar een jaloers kreng zoals enkelen beweren, dan ben ik straks gefocust op ieder klein signaal van jaloezie. En laat ik daar nou helemaal geen zin in hebben. Ik verwacht een lieve, zorgzame dochter te zien die veel in de rol van zus kruipt, maar ook vooral zichzelf blijft. Aan mijn man en mij de taak haar ook op deze manier aan te spreken.
En dat is deze eerste twee weken best goed gegaan. Wij hebben nog geen jaloers krengetje gespot, maar hebben wel een trotse oudste dochter die voordat ze naar school gaat voorzichtig de trap op loopt, naar het wiegje van haar lieve zusje loopt en zachtjes in haar oor fluistert ‘slaap lekker lief zusje, ik ga naar school, maar ik kom daarna meteen weer naar huis’.
De Tweede. Ze is er! Het geluk van de herhaling en de verwondering van de herinnering.
Ps. Hoewel ik nu nog volop aan het genieten ben van mijn verlof, ben ik vanaf 2022 weer beschikbaar als interim schoolleider, interim intern begeleider en talentprofessional. Lees meer Over mij en mijn werkwijze als Interim Schoolleider en Interim Intern Begeleider of neem direct Contact op zodat ik na mijn verlof mijn expertise op jóuw school in kan zetten. Ik kijk er naar uit!
